SİMİTÇİİİİİ

Kisa bir aradan sonar tekrar merhaba.

Dun bilgisayarimdaki resimleri duzenlerken sira yemek fotograflarimin oldugu albume geldi.   Fotograflar arasinda geziniyordum ki gozum bir iki hafta once yaptigim simitlere takildi.  Basima gelecegi biliyordum zaten; simiteri gorur gormez icimden cok guclu bir ses “simit yapmalisin, hemen, su an!” dedi.  Artik bu ses benim kendi sesim miydi yoksa bebegimin annesine bir dayatmasi miydi bilmiyorum; tek hatirladigim jet hiziyla yerimden kalktigim ve kendimi hamur mayalarken buldugum :)

Turk kulturunde simidin cok onemli bir yeri var.  O, kahvaltilarimizin bas taci, bazen aceleyle yenen kolay bir ogle yemegi, bes caylarimizin vazgecilmezi.  Hele bir de firindan yeni cikmissa, tazecik, mis gibi kokuyorsa… Hal boyle olunca, gurbette olanlarin arayip da bulamadigi yiyeceklerin de basinda geliyor simit.

Avustralya’ya tasinmadan once buralarda simit bulamayacak olmanin  tasasi sarmisti beni ciddi ciddi.  Hatta ilk geldigim zamanlarda oyle cok canim istiyordu ki, sanki zaman zaman taze simit kokusu geliyordu burnuma.  Iste bu yuzden, uzun bir sure hep simit tarifi aradim internette.  Dogru tarifi bulasiya kadar pek cok tarif denedim ama hicbiri asagida sizlerle paylasacagim tarif gibi gercek simit tadinda olmadi.  Turkiye’de yasayanlar icin bu telasa girmeye degmez elbette cunku onlar zaten simit deryasinda yuzuyorlar; ama biz gurbette olanlar icin bu tarif altin degerinde :)  Eger siz de bir hafta sonu tam bir Turk kahvaltisi keyfi yasamak ve eski guzel, simitli gunlerinizi yad etmek istiyorsaniz iste tarifimiz.  Mutlaka deneyin derim.  

Bu guzel simit tarifi icin www.evcini.com'a tesekkuru bir borc bilirim.  Ben bir kilo una gore verilen malzemeleri yariya indirerek yaptim.  Orijinal tarif icin Evcini’ni ziyaret edebilir ya da kendiniz malzemelerin miktarini iki katina cikarabilirsiniz.

MALZEMELER

• 500 gr un (Simitlik un bulmak elbette cok zor; o yuzden protein orani %12-13 olan Bakers Flour kullanabilirsiniz.  Ben oyle yaptim.)
• 1 cay kasigi instant maya ya da 5gr yas maya
• 7.5 gr tuz
• Su
• Uzum pekmezi (Pekmez bulamazsaniz maple syrup da kullanabilirsiniz.)
• Susam

YAPILISI

Unu ve tuzu bir kaba koyup ortasini havuz gibi acin ve ilik suda erittiginiz mayayi ve aldigi kadar suyu ilave edip sertce bir hamur olana kadar yogurun.  Unun icindeki glutenin etkin hale gelmesi icin hamurunuzu en az 15-20 dakika yogurmaniz onemli. Belki kollariniz biraz agrir ama sonucu hayal ederek azimle calismaya devam edin :)

Hamurunuzu mayalanmasi icin ilik bir ortamda 30 dakika bekletin.  Bulundugunuz ortam soguksa eger, hamuru bir saat kadar bekletmenizi oneririm.

Daha sonra hamurdan parcalar kopartip tezgahin uzerinde ince uzun bir sekilde yuvarlayin.  Hamurun iki ucunu bir araya getirip halka yapin ve birlestirdiginiz uclari da biraz yuvarlayip birlesim yerini kaybedin.

Hazirladiginiz halkalari esit olcude karistirdiginiz pekmez ve suya batirin, biraz bekletip bolca susama bulayin ve tepsiye yerlestirin, 220 derecede isitilmis firinda pisirin. 

Eger simit saraylarinda satilan zeytinli, sosisli, vb tarzda simit denemek isterseniz, hamuru istediginiz buyuklukte elinizle acin.   Icine istediginiz malzemeden koyup-ben dilimlenmis zeytin koydum- hamurun yanlarini ortada birlestirin.  Pekmez ve susam isleminden gecirin.

IP UCLARI

• Hamuru, yukarida belirtilen surelerde yogurmak ve dinlendirmek cok onemli.
• Yuvarladiginiz seritleri cok ince yapmayin cunku hamur pekmezli suda biraz bekleyince yumusuyor ve susam kabina aktarirken uzayip gidiyor.  Biraz kalin yaparsaniz tam olcuyu tutturursunuz.
• Simitleri cok uzun sure firinda tutarsaniz kuruyor-tecrubeyle sabittir- cok az tutarsaniz da ici hamur kaliyor.  En guzeli, firininizin basindan ayrilmayin ve zaman zaman simitlerin pisip pismedigini kontrol edin.  Benim firinim gayet antika bir firin oldugu ve jet hiziyla isitip pisirdigi icin, ben isiyi 180 dereceye ayarladim ve simitleri surekli kontrol ettim. 
• Ayrica, tek serit yerine iki serit yuvarlayip, daha sonra da bu iki seridi birbiri etrafinda dolayarak olusturmayi deneyin halkalarinizi.  Sonuc daha bir sevimli oluyor.

Vee sonuc...

Simitlerim o kadar guzel oldular ki yemeye doyamadik.  Hem cok aciktigimdan hem de bir simit deneyiminin daha basariyla sonuclanmasinin verdigi heyecandan dolayi fotograf cekmeyi malesef unuttum.  Allahtan gecen sefer yaptigim simitlerin fotografini cekmistim de elimde lezzetli deliller kalmisti. Haydi buyrun bakalim, afiyet olsun...